Przeciwciała
Przeciwciała (antibody) – immunoglobuliny powstające w odpowiedzi na kontakt z białkiem lub peptydem obcym w stosunku do organizmu, który je wytwarza. Są częścią odpowiedzi humoralnej i wiążą się swoiście z określonym antygenem lub jego epitopem. Rolą przeciwciał jest ochrona organizmu poprzez np. opsonizację i ułatwienie fagocytozy, neutralizację czy aktywację dopełniacza. Przykładem negatywnego oddziaływania przeciwciał są natomiast choroby autoimmunologiczne.
Budowa przeciwciała obejmuje region stały oraz regiony zmienne, odpowiadające za wiązanie antygenu. W zależności od dopasowania mówimy o słabym lub silnym powinowactwie przeciwciała do antygenu.
Dzięki swoim właściwościom oraz stosunkowo dużej łatwości znakowania bez utraty zdolności wiązana antygenu, przeciwciała znalazły zastosowanie w metodach badawczych, diagnostycznych oraz w innowacyjnych terapiach.
Dla ułatwienia poszukiwania najbardziej odpowiadającego produktu, różne firmy wprowadziły liczne kryteria wyszukiwania:
Podział przeciwciał:
- pierwszorzędowe (primary)
- drugorzędowe (secondary)
- kontrole izotypowe (isotype control)
Swoistość antygenowa:
- człowiek (human)
- mysz (mouse)
- szczur (rat)
- świnka morska (guinea pig, cavia)
- chomik (hamster)
- królik (rabbit)
- pies (dog)
- kot (cat)
- krowa (bovine)
- owca (sheep)
- koza (goat)
- koń (horse)
- osioł (donkey)
- kurczak (chicken)
- wirusy (virus)
- bakterie (bacteria)
- inne
Powinowactwo:
- monoklonalne
- poliklonalne
Modyfikacja przeciwciał:
- przeciwciała znakowane
- przeciwciała nieznakowane
Rodzaje znaczników:
- biotyna
- enzymatyczne (HRP, AP)
- fluorescencyjne (FITC, TRITC, Alexa Fluor, DyLight, Cy, CF i In.)
- złoto koloidalne
Organizm, w którym uzyskano przeciwciało:
- mysie
- szczurze
- królicze
- owcze
- kozie
- kurczęce
- -in.
Sprawdzone metody użycia:
- Western blot
- ELISA, EIA
- cytometria przepływowa
- immunohistochemia – preparaty parafinowe
- immunohistochemia –preparaty mrożone
- immunofluorescencja
- immunoprecypitacja
- immunodyfuzja
- neutralizacja/blokowanie
- mikroskopia elektronowa
- ChIP
- inne
Klasa przeciwciała i izotyp:
- IgG
- IgG1
- IgG1a
- IgG1b
- IgG2
- IgG2a
- IgG2b
- IgG3
- IgG3a
- IgG4
- IgG5
- IgG6
- IgA
- IgA1
- IgA2
- IgD
- IgE
- IgM
- IgY
Przeciwciała
Oferujemy szeroki zakres odczynników do badań naukowych i diagnostycznych następujących firm:
Testy immunologiczne,
w tym testy ELISA, są powszechnie stosowanym narzędziem badawczym wykorzystywanym zarówno w nauce, jak i diagnostyce. Umożliwiają one szybkie i precyzyjne oznaczanie ilościowe lub półilościowe antygenów bądź przeciwciał w analizowanym materiale. W zależności od oznaczanego markera stosuje się stałą powierzchnię, najczęściej 96-dołkową płytkę polistyrenową, opłaszczoną przeciwciałem (do oznaczania antygenów) lub antygenem (do oznaczania przeciwciał).
Test składa się z kilku kluczowych elementów, takich jak opłaszczona płytka, standard, przeciwciała oraz system detekcyjny. Najważniejszą rolę odgrywają przeciwciała, które determinują czułość i swoistość testu. Równie istotny jest system detekcyjny, który może wykorzystywać enzymy z odpowiednim substratem i chromogenem, znaczniki fluorescencyjne, luminescencyjne lub radioaktywne.
Rodzaj zastosowanego systemu detekcyjnego określa wymagania dotyczące czytnika, niezbędnego do analizy sygnału. Ostateczny wynik testu interpretowany jest na podstawie krzywej wzorcowej lub w odniesieniu do wartości granicznej, tzw. punktu „cut-off”.
Testy immunologiczne,
takie jak ELISA, to wszechstronne narzędzie stosowane zarówno w badaniach naukowych, jak i diagnostyce. Umożliwiają one szybkie oraz precyzyjne oznaczanie ilościowe lub półilościowe antygenów i przeciwciał w badanym materiale. W zależności od analizowanego wskaźnika wykorzystuje się stałą powierzchnię, najczęściej w postaci 96-dołkowej płytki polistyrenowej, pokrytej przeciwciałem (przy oznaczaniu antygenów) lub antygenem (przy oznaczaniu przeciwciał).
Każdy test elisa
składa się z kilku podstawowych elementów, takich jak opłaszczona płytka, standard, przeciwciała oraz system detekcyjny. Kluczową rolę odgrywają przeciwciała, które determinują zarówno czułość, jak i swoistość analizy. Równie istotny jest system detekcyjny, który może opierać się na enzymach z odpowiednim substratem i chromogenem, a także na znacznikach fluorescencyjnych, luminescencyjnych lub radioaktywnych.
Dobór systemu detekcyjnego wymaga zastosowania odpowiedniego czytnika do analizy sygnału. Wynik testu określa się na podstawie krzywej wzorcowej lub w odniesieniu do wartości granicznej, zwanej „cut-off”.
Testy immunologiczne,
w tym ELISA, to niezastąpione narzędzie w nauce i diagnostyce, pozwalające z dużą precyzją wykrywać i oznaczać ilościowo lub półilościowo antygeny oraz przeciwciała. Można je porównać do molekularnej układanki – w zależności od tego, co chcemy zbadać, kluczowe elementy testu muszą idealnie do siebie pasować.
Serce testu stanowi 96-dołkowa płytka polistyrenowa, pokryta przeciwciałem (gdy analizujemy obecność antygenu) lub antygenem (gdy poszukujemy przeciwciał). Do niej dołączają precyzyjnie dobrane przeciwciała oraz system detekcyjny, który pełni rolę sygnalizatora – może działać na zasadzie reakcji enzymatycznej z barwnikiem, fluorescencji, luminescencji lub radioaktywności.
Każda z tych metod wymaga odpowiedniego czytnika, który „odszyfruje” uzyskany sygnał i przekształci go w konkretną wartość. Ostateczny wynik interpretowany jest poprzez porównanie z krzywą wzorcową lub w odniesieniu do ustalonego punktu granicznego, czyli tzw. „cut-off”. Dzięki temu testy immunologiczne są jak precyzyjne detektory, które pomagają w diagnozie i badaniach naukowych, ujawniając to, co na pierwszy rzut oka pozostaje niewidoczne.
